پیش بینی کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به دیابت بر اساس خودکارآمدی

زمینه و هدف: ارتقا کیفیت زندگی مبتلایان به دیابت و شناسایی عوامل تاثیرگذار بر آن یکی از مهم ترین اهداف سازمان بهداشت و درمان می باشد. خودکارآمدی از جمله متغیرهایی است که تاثیر کلی آن بر کیفیت زندگی تایید شده است؛ اما چگونگی تاثیر اجزای مختلف آن بر کیفیت زندگی بیماران خصوصاً نوجوانان مبتلا به دیابت مشخص نیست. مطالعه حاضر با هدف پیش بینی کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به دیابت براساس خودکارآمدی انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه همبستگی حاضر بر روی نوجوانان مبتلا به دیابت مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهر زاهدان در سال 1395 انجام شد. 100 نوجوان به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به دیابت و مقیاس خودکارآمدی در مدیریت دیابت با استفاده از روش خودگزارشی جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحت نرم افزار آماری 18 spss انجام شد. یافته ها: مـیانگین نمره کیفیت زندگی نوجوانان 5/15±54/61و میانگین نمره خودکارآمدی آن ها 10/53±45/84بود. بین نمره کل خودکارآمدی با زیر مقیاس رضایت مندی از کیفیت زندگی (0/49=r، 0/001>p) ارتباط مستقیم و با زیر مقیاس های اثر درمان بر کیفیت زندگی (0/35-=r، 0/001>p)، علایم بیماری (0/20-=r، 0/04=p) و اثر دیابت بر فعالیت فرد (0/33-=r، 0/001>p) ارتباط معکوس وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از این است که مجموعه متغیرهای خودکارآمدی قادرند تغییرات کیفیت زندگی را پیش بینی کنند و نتایج آزمون رگرسیون چندمتغیره تاثیر مولفه مراقبت پزشکی برکیفیت زندگی را معنی دار نشان داد. (0/001>p)  نتیجه گیری: با توجه به این که مولفه ی مراقبت پزشکی پیش بینی کننده ی کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به دیابت است، بنابراین پیشنهاد می شود در برنامه های مراقبتی نوجوانان به جنبه های مختلف مراقبت پزشکی توجه ویژه ای مبذول گردد.